আন্ধাৰ
নিশা ! মই মোৰ চাৰিওফালে আন্ধাৰ দেখিছো |
চকু দুটা মুদি দিলো |
এতিয়াও মই মোৰ
চাৰিওফালে কেৱল আন্ধাৰেই দেখিছো |
আন্ধাৰ কণাবোৰ মোৰ দুচকুত জিকমিকাইছে..... .
জিলিৰ মাতবোৰ ভাহি আহিছে আৰু মই শুনিছো |
শুনি মোৰ ভাল লগা নাই ,
সেয়ে মোৰ দুহাতৰ
তৰ্জনী আঙুলি দুটাৰে মোৰ কান দুখন বন্ধ কৰি দিলো |
তথাপিও মই শুনিআছো নিৰৱতা |
২
এদিন মই অকলে খোজেৰে গৈ অছিলো |
আচলতে মই অকলেযোৱানাছিলো|
মোৰ লগত গৈছিল মোৰ
পোছাকযোৰ, চেণ্ডেলযোৰ,ম'বা ইল ফোনটো আৰু চছমাযোৰ.....
মই জানো ,মই অকলেও যাব পাৰিম কিন্তু সিহঁত যাব নোৱাৰে ।
সিহঁতৰ কথা ভাৱি মোৰ হাঁহি
উঠি গ'ল...
Published in Janasandharan ,an Assamese daily, 2013
No comments:
Post a Comment